De stilte tussen twee huiden
Soms is het de allerkleinste aanraking die het diepst raakt.
We vertragen. We luisteren met onze handen. We laten ons raken, niet door intensiteit, maar door aanwezigheid. Een vinger op je arm. Een hand die rust. Een ontmoeting zonder woorden — puur, subtiel, echt.
Een ruimte voor sacred slowness, waarin aanraking als poort fungeert naar verbinding, overgave en innerlijke erust.
